Filmden Alıntılar

...Sonra ilk gaz geldi ve her şey aydınlandı. Devlet Baba’nın bir türlü sevemediği çocuklarıydık. Oysaki niyetimiz iyiydi, tanısa hepimizi çok severdi. Ama o aksini seçti ve garip ama güzel şeyler böyle başladı. Telefon bağımlılığından şikayet edilen gençler, bir anda o telefonlarla binlerce kişiyi örgütledi. Hayatını bilgisayar başında savaş oyunu oynayarak geçiren yeniyetmeler sokağa barikat kurmaya indi. Mutfağa hapsedilmiş anneler ellerindeki tencere tavayla cama çıktı ve, biz de buradayız dedi. Tüm bunlar, o kadar kendiliğinden ve birden bireydi ki...

Bir avuç barışçıl göstericiden, kendinize doğrultulmuş koskoca bir öfke yaratmanız inanılır gibi değil. Bizler sadece alışveriş merkezine dönüştürmeye çalıştığınız bir parkı korumaya çalışıyorduk. Bir şehrin içindeki kamusal alanı yok etmeye çalıştınız; şimdiyse bütün ülke koskoca bir kamusal alana dönüştü. Büyük başarı.

Korku eşiği aşıldı. Çünkü biz, sokağa çıkmadan önce koluna kan grubunu yazan ve anne babasına her şeyin yolunda olduğunu söyleyen yirmilerindeki gençleriz.